Deze keer een bericht vanuit Tenerife. De laatste keer schreef ik nog vanuit Rotterdam. Wat een bijzondere tijd is dat geweest. In de twee-en-een-halve week dat we daar waren hebben meer dan 12.000 mensen het schip bezocht. Het was heel goed georganiseerd en ook het weer werkte mee. Het was prachtig lente weer, heerlijk na zes maanden mist en regen in Antwerpen.
Half maart zijn we vertrokken naar Tenerife. Dit was een reis van 6 dagen.
Bijzonder om Nederland uit te varen. Het was voor mij wel een gedenkmomentje
De zee was vooral bij de Golf van Biskaje nogal ruig. Verschillende mensen hadden last van zeeziekte. Van tevoren hadden we de mogelijkheid gekregen om tabletten tegen zeeziekte aan te vragen (die ik in de apotheek had klaar gemaakt). Zelf heb ik tijdens de vaart gelukkig nergens last van gehad.
De receptie was gedurende de reis gesloten en het brandpaneel werd vanaf de brug in de gaten gehouden. Als receptie team hadden we verschillende trainingen, team-ontmoetingen en wat klusjes als voorbereiding op Tenerife. O.a. dat alle bemanningsleden weer een nieuwe naamkaartje kregen en nu met de Spaanse vlag. Ik heb inmiddels al een hele verzameling….
Op Tenerife liggen we in de haven van Granadilla, aan de zuidkant van het eiland. Het is een redelijk afgelegen nieuwe haven, nog helemaal in aanbouw. De ligkosten zijn ook nu (net als in Antwerpen) gratis en gesponsord door de haven. Verder is het hier net als in Antwerpen een nogal industrieel gebied. De nabije omgeving is erg kaal en dor en het is niet echt een mooi wandelgebied.
Gelukkig heeft Mercy Ships een aantal shuttlebussen geregeld waarmee we in onze vrije tijd naar verschillende plaatsen of strandjes in de buurt kunnen. Bij de receptie kunnen we ons hiervoor inschrijven.
Kort nadat we in Tenerife waren aangekomen, ben ik een weekje op vakantie naar het vasteland van Spanje gegaan. In Benidorm, waar we de afgelopen jaren ook regelmatig in de winter verbleven heb ik bij een vriendin gelogeerd. Het was fijn daar te zijn, vrienden te ontmoeten en de bekende plaatsen te bezoeken. Helaas was het weer bewolkt en regenachtig, maar het was ook fijn er even tussenuit te zijn.
Deze maand mocht ik aan boord mijn verjaardag vieren. Een aparte ervaring. Er is geloof ik wel vier keer voor me gezongen en ik kreeg veel felicitaties, kaartjes, appjes en mails. En zelfs een verrassingsdoos die ik vanuit Nederland had meegekregen. Hartelijk dank voor al die hartelijkheid en belangstelling!!
Omdat ik mijn tijd aan boord van de Global Mercy verlengd heb tot september, is het de bedoeling een trainingsprogramma te volgen. Normaal gesproken wordt die in Texas, USA gegeven, maar door de Covid pandemie wordt die ook online gegeven.
Met 6 mensen van ons schip, iemand uit Kenia en 20 mensen uit Texas nemen we deel aan deze training. De meeste deelnemers zijn nieuw bij Mercy Ships. Het lesprogramma bestaat uit: kennismaking met de organisatie, de staf, de uitgangspunten, principes, en doelstellingen. Maar ook je eigen ontwikkeling als persoon, je geloof, de relaties, in werk en vriendschappen en de omgang met verschillende nationaliteiten en culturen. Dat laatste is vooral hier op het schip erg belangrijk waar we met meer dan dertig verschillende nationaliteiten samenleven.
De training duurt vier weken, 5 dagen per week, 8 uur per dag. Dat is dus best wel intensief.
In de weekenden ben ik vrij en heb gelegenheid ‘de toerist uit te hangen’ en iets van het eiland te zien. Zo ben ik vorige week naar Santa Cruz geweest en heb het Parlement van de Canarische Eilanden bezocht. En dit weekend heb ik de ‘Red Mountain’ in Medano beklommen. En zijn we naar Masca, een ‘verborgen bergdorp’ geweest. Prachtig
Op de receptie help ik tussendoor af en toe mee, maar de meeste tijd gaat momenteel in de training zitten. Ook doe ik af en toe nog een klusje voor de apotheek.
Deze weken zijn er nog allerlei werkzaamheden op het schip en eind mei hopen we naar Senegal te varen voor de festiviteiten in Afrika. Ik ben benieuwd hoe dat zal zijn en zie er ook naar uit het andere schip, de Africa Mercy te zien die daar nu medische zorg verleent en operaties uitvoert.
En zo ben ik weer een stap verder op deze weg aan boord van de Global Mercy.
Zo bijzonder: nog steeds ben ik onder de indruk dat ik hier deel van uit mag maken!
